Dosyć bezprawia banków firm windykacyjnych i operatorów telefonicznych !!!

Tak dużo mówi się o kryzysie, a tu pod „naszym nosem” i pod pozorem legalności, istnieje i jest zarejestrowana w naszym Kraju firma windykacyjna pod nazwą ULTIMO.
Proszę zwrócić uwagę na prosty fakt, iż to Bank PKO BP pozbywa się dłużników i sprzedaje swoje wierzytelności tej właśnie „firmie”. Tak więc, w biały dzień jesteśmy okradani na oczach wszystkich. Pod pozorem prawnego działania, firma windykuje Polską Złotówkę i w legalny sposób wywozi ją do Luxemburga.

Wynika z tego, że ktoś np.z Banku PKO, musi mieć w tym jakiś dobry – brudny – interes, bo tam w Luxemburgu nasza złotówka jest w dobrej pralce wyprana. W każdym banku przecież istnieje komórka windykacyjna i pracują tam „ludzie”, którzy są sowicie wynagradzani. Po co więc jeszcze ULTIMO ?. Chyba po to, bo ktoś ma w tym bardzo dobry interes. To wynika z prostej logiki. Jak to możliwe, że jeszcze nikt się nie zorientował o co tu chodzi. Banki bezczelnie proszą Rząd o ratunek. Dziwi mnie, dlaczego CBA tego nie widzi lub nie chce widzieć. Co na to nasz wspaniały, demokratyczny i niezawisły wymiar sprawiedliwości ? Poniżej kilka aktów prawnych prawnych do wykorzystania :
Ultimo nie posiada żadnych prawnych uprawnień do windykacji długów w Polsce, co jest również niezgodne z ustawą na którą się powołuje. Wszelkie działania podejmowane przez Ultimo będą naruszają art. 191 k.k., który mówi, że :

§ 1. „Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli sprawca działa w sposób określony w § 1 w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
KC: art.23 i 24 KC oraz art.444 KC za wywołanie rozstroju zdrowia .

Art. 385. § 1 k.c. mówi, że :

„w razie sprzeczności treści umowy z wzorcem umowy, strony są związane umową.
§ 2. Wzorzec umowy powinien być sformułowany jednoznacznie i w sposób zrozumiały. Postanowienia niejednoznaczne tłumaczy się na korzyść konsumenta.
Tak więc, postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nie uzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne). Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny.
§ 2. Jeżeli postanowienie umowy zgodnie z § 1 nie wiąże konsumenta, strony są związane umową w pozostałym zakresie.
§ 3. Nie uzgodnione indywidualnie są te postanowienia umowy, na których treść konsument nie miał rzeczywistego wpływu. W szczególności odnosi się to do postanowień umowy przejętych z wzorca umowy zaproponowanego konsumentowi przez kontrahenta.
W art. 385 [3] pkt 1 – 23 KC, które to są objęte sankcją nieważności wynikającą z art. 58 § 1 KC, stanowiącego, że czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna. Dotyczy to wszelkich postanowień umownych, które zostały wprowadzone do umów z konsumentami wbrew wyraźnemu zakazowi określonemu w przepisach prawa jak również przez art.521. § 1.KC. Jeżeli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody dłużnika, a dłużnik zgody odmówił, umowę uważa się za nie zawartą.

Kierowanie spraw do sądu przez Ultimo o wydanie nakazu zapłaty, należy potraktować jako sprawstwo kierownicze – art. 18 § 1 k.k. – „Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu).”

Na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych oraz prawa bankowego :

Art. 92c. 1. Przelew wierzytelności banku na towarzystwo funduszy inwestycyjnych tworzące fundusz sekurytyzacyjny albo na fundusz sekurytyzacyjny wymaga uzyskania przez bank zgody dłużnika banku, będącego stroną czynności dokonanej z bankiem, jak również zgody dłużnika z tytułu zabezpieczenia wierzytelności banku wynikającej z dokonanej czynności oraz złożenia przez dłużnika oświadczenia o poddaniu się egzekucji na rzecz funduszu sekurytyzacyjnego, który nabędzie wierzytelność. Zgoda i oświadczenie powinny być wyrażone w formie pisemnej pod rygorem nieważności.
Ponadto zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1-5 tej ustawy przetwarzanie danych jest dopuszczalne m.in. wtedy, gdy osoba, której dane dotyczą, wyrazi na to zgodę (chyba że chodzi o usunięcie dotyczących jej danych). Przetwarzanie danych bez takiej zgody jest możliwe również wtedy, gdy jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa lub gdy jest to konieczne do realizacji umowy (gdy osoba, której dane dotyczą, jest jej stroną lub gdy jest to niezbędne do podjęcia działań przed zawarciem umowy na żądanie osoby, której dane dotyczą).

Skierowany przez Ultimo pozew o wydanie nakazu zapłaty, należy potraktować jako sprawstwo kierownicze – art. 18 § 1 k.k. – „Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu).”

Na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych oraz prawa bankowego :

Ponadto zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1-5 tej ustawy przetwarzanie danych jest dopuszczalne m.in. wtedy, gdy osoba, której dane dotyczą, wyrazi na to zgodę (chyba że chodzi o usunięcie dotyczących jej danych). Przetwarzanie danych bez takiej zgody jest możliwe również wtedy, gdy jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa lub gdy jest to konieczne do realizacji umowy (gdy osoba, której dane dotyczą, jest jej stroną lub gdy jest to niezbędne do podjęcia działań przed zawarciem umowy na żądanie osoby, której dane dotyczą).

Wymagana jest zgoda na zawarcie umowy serwisowej funduszu z konkretną firmą windykacyjną, którą wydaje Komisja Nadzoru Finansowego ! Zastosowane przez ustawodawcę rozwiązanie ma w przypadku sekurytyzacji podwójny wymiar. Wymagana jest zgoda zarówno na przelew, jak i oświadczenie o poddaniu się egzekucji na rzecz funduszu, które w istocie należałoby uznać za zgodę na sam przelew – trudno bowiem wyobrazić sobie sytuację, gdy dłużnik składa stosowne oświadczenie, a nie wyraża zgody na sam przelew, którego realizacja jest podstawą do wykorzystania oświadczenia. Należy jednak podkreślić, że wymóg złożenia stosownego oświadczenia o poddaniu się egzekucji na rzecz funduszu nie rodzi żadnych uprawnień po stronie nabywcy. Tym samym, dla dokonania przelewu wierzytelności na fundusz sekurytyzacyjny konieczne jest łączne spełnienie wszystkich przesłanek.

Powołując się jednocześnie na art. 312. ustawy o funduszach inwestycyjnych (z dnia 27 maja 2004 r. Dziennik Ustaw z 2004 r. Nr 146 poz. 1546) w zw. z art. 92c. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm), Bank może przekazać dane klienta firmie windykacyjnej jedynie wówczas, gdy klient w umowie kredytowej został poinformowany, że bank współpracuje z określoną firmą windykacyjną (zindywidualizowaną poprzez określenie jej nazwy, adresu/siedziby) i wyraził pisemną zgodę na to, że w przypadku nie spłacania zobowiązań wynikających z umowy kredytowej, właśnie ta firma z ramienia banku będzie windykowała jego należności.

Z praktyki wynika, że tylko kilka na tysiące zawartych umów posiada taką klauzulę.
Więc to jest naruszenie artykułu 104 prawa bankowego, który jasno mówi, że banki nie mogą przekazywać danych klienta firmom zewnętrznym. – To złamanie tajemnicy bankowej, za które grozi grzywna do miliona złotych i pozbawienie wolności do lat trzech.!
Są klauzule uznane za niedozwolone !

Więc tym bardziej nie można tego uczynić, gdy umowa na ten temat milczy.

Art. 189.k p c jest jak najbardziej aktualny.

USTAWA z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe

Art. 106. 1. Bank jest obowiązany przeciwdziałać wykorzystywaniu swojej działalności dla celów mających związek z przestępstwem, o którym mowa w art. 299 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), zwanej dalej „Kodeksem karnym”,

Sąd Apelacyjny w Warszawie uznał za potrzebne zwrócenie w jednym z wyroków uwagi, że wystawienie bankowego tytułu egzekucyjnego bez należytej ku temu podstawy w postaci wierzytelności stanowi czyn niedozwolony w rozumieniu art. 415 k.c. Jest to wskazanie zainteresowanym środka prawnego, którym mogą się posłużyć, gdy bank dochodzi swoich roszczeń z przekroczeniem prawnie dopuszczalnych granic. Nie można znaleźć usprawiedliwienia dla nieposzanowania bezwzględnie obowiązujących uregulowań prawnych. Trzeba natomiast wzmóc wysiłek zwalczania zachowań sytuujących własną wolę ponad wyrażoną w obowiązującej formie wolą ustawodawcy.
ULTIMO i inne firmy windykacyjne powinny być ścigane na podstawie :

Art. 286. § 1. k.k. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Art. 191. § 1 k.k Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli sprawca działa w sposób określony w § 1 w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
KC: art.23 i 24 KC oraz art.444 KC za wywołanie rozstroju zdrowia (tu dowodem może być zaświadczenie lekarskie jak też karta informacyjna.

Art. 385[3]. W razie wątpliwości uważa się, że niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które w szczególności:
4) przewidują postanowienia, z którymi konsument nie miał możliwości zapoznać się przed zawarciem umowy,
5) zezwalają kontrahentowi konsumenta na przeniesienie praw i przekazanie obowiązków wynikających z umowy bez zgody konsumenta,

W sytuacji, gdy konsument podpisał umowę kredytu konsumenckiego, która zawiera postanowienie niedozwolone, na podstawie kodeksu cywilnego – takie klauzule nie wiążą go z mocy prawa. Jeżeli przedsiębiorca nie zgodzi się ze stanowiskiem konsumenta, należy zwrócić się do sądu powszechnego.

Art. 104 prawa bankowego, który jasno mówi, że banki nie mogą przekazywać danych klienta firmom zewnętrznym.

USTAWA z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe

Nie dajcie się oszukać bankom i bezprawnie działającym firmą windykacyjnym ich bezprawie kwalifikuje się na procesy karne i wieloletnie więzienie !!!

Ważny wyrok ! Kara za zerwanie umowy z operatorem komórkowym niezgodna z prawem http://www.gazetalubuska.pl/wiadomosci/art/9147446,wazny-wyrok-kara-za-zerwanie-umowy-z-operatorem-komorkowym-niezgodna-z-prawem,id,t.html

Tomasz Bracka