Relikwie Carycy Katarzyny II przyjadą do starostwa powiatowego w Sępólnie Kr. !!!
Relikwie Carycy Katarzyny II przyjadą do starostwa powiatowego w Sępólnie Kr. na zaproszenie miejscowych miłośników Carycy i Rosji w uznaniu jej zasług dla polonizacji Sępólna i powiatu sępoleńskiego w Królestwie Polskim.
Jeszcze nie znamy dokładnej godziny uroczystej adoracji relikwii Carycy w starostwie. Jednak jak nam donoszą miejscowi krewni Carycy wprowadzenie relikwii z baldachimem, kadzidłem i świecami ma podobno nastąpić z redakcji sępoleńskiej gazety Prawda, gdzie zaplanowano nocne czuwanie i okolicznościowy capstrzyk w wykonaniu redaktora naczelnego. Atrakcji będzie co niemiara.
– Przewidziano wieczorny przemarsz carskiego wojska i byłych członków ORMO oraz weteranów KGB ulicami miasta z orkiestrą i miejscową damską sekcją mandolinistek krajeńskich.
– Po przybyciu pod gmach starostwa główny redaktor sępoleńskiej Prawdy wyda uroczysty sygnał, który będzie wykonywany na trąbce z koziego rogu, oznaczający koniec zajęć wczesnowieczornych w redakcji i początek adoracji.
Kim była Caryca Katarzyna II
1796 – zmarła Katarzyna II Wielka – caryca Rosji urodzona w 1729 r. Pozbawiła Polaków niepodległości na 123 lata.
Faktycznie była to Niemka – księżniczka anhalcka Zofia Fryderyka Augusta, wydana za późniejszego cara Piotra III. Rządziła krajem żelazną ręką, podporządkowując sobie stopniowo także Rzeczpospolitą, m.in. osadzając na polskim tronie swojego kochanka Stanisława Augusta Poniatowskiego. W okresie jej panowania Rosja uczestniczyła w trzech kolejnych rozbiorach Polski, pokonała polskie wojska, obaliła Konstytucję 3 Maja i stłumiła Insurekcję Kościuszkowską. Przypomnijmy co straciliśmy w wyniku działań tej strasznej kobiety i jej następców:
w I rozbiorze – Inflanty Polskie oraz wschodnie, peryferyjne krańce Rzeczypospolitej za Dnieprem, Drucią i Dźwiną (województwa: mścisławskie, witebskie i połockie oraz część mińskiego i inflanckiego);
w II rozbiorze – rozległe tereny na wschód od Pińska, Niemna i Zbrucza (województwa: kijowskie, bracławskie, część podolskiego, wschodnią część wołyńskiego i brzeskiego, mińskie i część wileńskiego);
w III rozbiorze – Litwę, Grodzieńszczyznę i zachodnią część Wołynia.
W 1807 r. Rosja dodatkowo przejęła od Prus obwód białostocki, a po upadku Księstwa Warszawskiego całe jego terytorium oprócz departamentu poznańskiego i bydgoskiego w skład którego wchodził Więcbork.
