04 maja 2024

Legenda solidarności i więcborskiej opozycji demokratycznej Henryk Napieralski nie żyje!!!

Legenda solidarności więcborskiej opozycji demokratycznej Henryk Napieralski nie żyje.pogrzeb śp. Henryka Napieralskiego odbędzie się w środę 9 października 2013r. o godz. 12 w miejscowym kościele rzymskokatolickim w Barcinie kujawsko – pomorskie

Henryk Napieralski, ur. 16 VIII 1923 w Barcinie k. Inowrocławia. Absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydz. Prawa, Sekcja Nauk Ekonomicznych (1951).

Henryk Napieralski
Henryk Napieralski
1940-1944 żołnierz ZWZ-AK (Obwód Mewa-Kamień Mińsk Mazowiecki, ps. „Bohun”); w 1944 aresztowany przez NKWD, wcielony do I Armii WP, 18 VI 1945 zdezerterował dla honoru z sowieckiej armii z spod Berlina i przemaszerował uzbrojony do kraju. 1945-1947 w Ruchu Oporu Armii Krajowej, twórca podziemnych struktur w Mogilnie, Szubinie, Żninie, VIII 1945 uczestnik akcji rozbicia siedziby PPR w Barcinie, 1947-1950 żołnierz WiN. 1951-1953 pracownik Warszawskich Kolejowych Zakładów Gastronomicznych, 1953-1956 Fabryki Gramofonów w Żninie, 1956-1958 dyr. w Zakładach Wapiennych w Wapiennie, 1958-1960 nauczyciel w SP w Jeleńskiej Hucie, 1960-1962 w Kolejowej Szkole Zawodowej w Rumi, 1966-1968 w Średniej Szkole Ekonomicznej w Wejherowie, 1968-1970 pracownik Zakładu Doskonalenia Nauczycieli w Lęborku; 1977-1982 nauczyciel w Liceum Ekonomicznym w Więcborku, od 1982 na emeryturze.

Od IX 1980 w „S”, we IX 1980 przewodniczący Międzyszkolnego Komitetu Założycielskiego w Więcborku; przewodniczący Oddziału „S” w Sępólnie. W V 1981 założyciel, redaktor, autor niezależnego pisma „Biuletyn Ziemi Krajeńskiej”. VI-VIII 1981 delegat na I WZD Regionu Bydgoszcz, IX/X 1981 delegat na I KZD; członek KK.

13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Strzebielinku k. Wejherowa, następnie w Darłówku, 19 I 1982 zwolniony. 1982-1983 organizator podziemia w woj. bydgoskim (Chojnice, Brusy, Sępólno, Więcbork, Szubin, Żnin), 1982-1989 szef struktur podziemnej „S” w Sępólnie (w kontakcie z Biurem „S” w Brukseli przez kuriera z grupy Jacka Merkla), organizator sieci kolportażu wydawnictw podziemnych w woj. bydgoskim, współzałożyciel biblioteki wydawnictw podziemnych im. Jana Pawła II w Więcborku. 1983-1986 założyciel, autor podziemnego pisma „Roch”, w XI 1984 współzałożyciel podziemnej grupy Maria (po zamordowaniu ks. Jerzego Popiełuszki planowano akcje odwetowe na funkcjonariuszach SB w przypadku kolejnych mordów politycznych).

Autor kilkunastu książek z najnowszej historii Polski, m.in. Polska w Gliniance. Grudzień 1939 – sierpień 1944 (1996), Wielkie i małe odblaski (1997), Wolni wolnością (1997), Obywatele polskiego nieba (1998), Piękno w prostocie. 80-lecie II RP (1998), Jak opadłe liście, czyli pożegnanie serdecznej pamięci (2000), Światła narodowej tęczy (2001), Patriotyczne rekolekcje (2005), Błyskawica z Barcina (2009); publicysta „Dziennika Bałtyckiego”, „Gazety Elbląskiej”, „Tygodnika Solidarność”.

Odznaczony przez Rząd RP na uchodźstwie Medalem Wojska (1948) i Krzyżem AK (1988).

Tomasz Bracka