Rezydencja Prezydenta RP Ignacego Mościckiego powstała w 1933r., na przedmieściach Więcborka
Rezydencja Prezydenta RP Ignacego Mościckiego powstała w 1933r., na przedmieściach Więcborka. Stało się to za sprawą przyłączenia 13 lipca 1933r. do granic miasta i gminy Więcbork z powiatu wrzyskiego Runowa Krajeńskiego, Borzyszkowa, Zabartowa, obszarów dworskich Runowo i Runowo Młyn – źródło Monografia Więcborka z 1993r. strona 69. 
Po tym włączeniu do granic miejskich obszarów dworskich Runowo i Runowo Młyn, Zarząd Miejski Więcborka w 1933r. w składzie Burmistrz Piotr Lindecki i członkowie zarządu miasta Jan Bracka, Marian Przybylski, Albin Umiński wszyscy należący do Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem Mar.Józefa Piłsudskiego ( źródło Archiwum Państwowe w Bydgoszczy sygn. akt 39 akta Starostwa Powiatowego w Sępólnie Kr z lat 1920 – 1939r., oraz Monografia Więcborka wydana w 1993r., przez Urząd Miejski w Więcborku strona 65, 66, 67 ), podjęli decyzję o utworzeniu na przedmieściach Więcborka rezydencji Prezydenta RP Ignacego Mościckiego w pałacu w Runowie Młyn na przedmieściach Więcborka. Rezydencja prezydencka istniała w tym miejscu od 1933r. do 01.09. 1939r. To właśnie w tej rezydencji i w Więcborku dochodziło do częstych wizyt Prezydenta Mościckiego, Marszałków Polski i przedstawicieli Rządu II RP.
Prezydent Mościcki i Marszałkowie Polski bywali też w domu mojego pradziadka Jana Bracka na więcborskim Rynku, gdzie z woli Jana Bracka mieścił się Urząd Miejski w Więcborku od 23.01.1920r. do jego śmierci czyli do 9 maja 1938r., źródło – (Archiwum Państwowe w Bydgoszczy syg. akt 5962 Urzędu Wojewódzkiego Pomorskiego w Toruniu). Ten sam dokument potwierdza, że w domu Jana Bracka na ul. Piłsudskiego mieściła się też Poczta Polska w Więcborku w tym samym okresie od 1920 do 1938r. Po śmierci Jana Bracka w 1938r., syn Jana Bracka, Konrad Jan Bracka i pozostali spadkobiercy udostępnili te obiekty władzą polskim na Urząd Miejski i Pocztę Polską co potwierdziło ich pro polskie zachowanie na rok przed wybuchem II Wojny Światowej.
Celowo dodałem szersze źródłowe opracowanie dotyczące zasług Jana Bracka dla regionu i II RP, by w ten sposób odpowiedzieć na pomówienia i manipulacje medialne burmistrza Toczko i redaktora Środeckiego z Wiadomości Krajeńskich, który z burmistrzem Toczko chciał podważyć słuszną decyzje Prezydium Komitetu Pamięci Walk i Męczeństwa Województwa Kujawsko Pomorskiego nr. WPS.II. 5212.9.2014.MK z 26 marca 2014r. o uznaniu mogily i grobu śp. Jana Bracka miejscem Pamięci Narodowej RP. To co pradziadek Jan Bracka zrobił dla tego miasta i regionu, odtwarzając i budując polskość po ponad stu latach zabirów w latach 1920 – 1938r., tego nikt inny tu nie dokonał!
Przypomnę, że to Jan Bracka powołał do życia najstarszą w regionie organizacje militarną czyli Stowarzyszenie Kurkowe Bractwo Strzeleckie w Więcborku będąc jego prezesem od powstania 03. 12. 1933r., do samej śmierci. Był też założycielem Polskiego Kupiectwa w Więcborku oraz Towarzystwa Gimnastycznego Sokół w Więcbork wraz z synem Henrykiem Bracka i Joachimem Bracka – źródło – ( Archiwum Państwowe w Bydgoszczy, Monografia Więcborka z 1993r. strona 77, Archiwum Państwowe w Bydgoszczy w zespole Urzędu Wojewódzkiego Pomorskiego w Toruniu sygn. 30238.). Reasumując Jan Bracka to współtwórca II RP, legionista i piłsudczyk, który stracił na wojnie w walce o wolność Polski syna Romana Bracka – źródło (Archiwum Państwowe w Bydgoszcz sygn. akt nr 5962 Urzędu Województwa Pomorskiego w Toruniu).
Natomiast w listopadzie 1939r., wydane zostało antypolskie zarządzenie biskupa gdańskiego Karla Marii Spletta, które nakazywało usunąć pisownie i język polski z kościołów i cmentarzy katolickich, to zarządzenie dotknęło też grobu Jana Bracka na cmentarzu parafialnym w Więcborku, który zbeszczeszczono – źródło ( Monografia Miasta Więcbork z 1993r. wydana przez Urząd Miejski w Więcborku strona 96 autor prof. Włodzimierz Jastrzębski).
Pradziadek Jan Bracka budował po latach zaborów polskość na tym przygranicznym terenie MiG Więcbork, dla tego tak był znienawidzony po śmierci przez faszystów i komunistów po wojnie i w czasach obecnych! Wobec przytoczonych dowodów i faktów jest bezsprzeczne i w pełni udowodnione panie burmistrzu Więcborka Pawle Toczko, że Jan Bracka to współtwórca i budowniczy II Rzeczypospolitej Polskiej w Polsce i przygranicznym polskim Więcborku, a jego mogiła jest od zawsze miejscem pamięci narodowej Rzeczypospolitej Polskiej, co już potwierdziły najwyższe władze II RP uczestnicząc 13 maja 1938r., w pogrzebie państwowym śp Jana Bracka wraz z wszystkimi organizacjami państwowymi i świeckimi z regionu i tysiącami mieszkańców Więcborka i powiatu.
Jak podaje Gazeta Sępoleńska rok 12 nr. 40 z dnia 18.05.1938r. cyt. ,,Wspaniały pogrzeb Jana Bracka jakiego miasto Więcbork jeszcze nie widziało, odbył się w piątek 13, bm. W pochodzie pogrzebowym znalazły się wszystkie organizacje świeckie jak i kościelne. Kondukt żałobny w asyście czterech księży prowadził proboszcz ks. dziekan Wilmowski. Za trumną postępowała liczna rodzina i bardzo liczna rzesza przyjaciół i wiernych. Takie są owoce pracy i prostoty. ”W tej samej gazecie jest nekrolog mojej rodziny następującej treści ,, Za okazane dowody współczucia, złożone wieńce oraz liczny udział w pogrzebie naszego ojca ś.p. Jana Bracka składamy nasze najserdeczniejsze ,,Bóg Zapłać !” Rodzina . Więcbork 16 maja 1938r.
Zatem panie burmistrzu Toczko i panie Środecki z WK synowie Jana Bracka nie przemianowali ś.p. Jana Bracka na Jochana, co w perfidny i obrzydliwy sposób sugerował kłamca i manipulator medialny Robert Środecki w Wiadomościach Krajeńskich, by następnie burmistrz wysłał te pomówienia w donosie do Urzędu Wojewódzkiego w Bydgoszczy. To się fachowo nazywa celowa manipulacja i kłamliwa konfidencja panie burmistrzu Pawle Toczko. Życiorys ś.p. Jana Bracka współtwórcy II Rzeczypospolitej Polskiej nie jest pan w stanie podważyć i do pięt pan Janowi Bracka nie dorasta razem z pańską kadzielnicą medialną Robertem Środeckim z WK. Prawda ponownie wygrała, a kłamstwa i pomówienie WK i burmistrza Toczko zdemaskowały fakty i dorobek życiowy ś.p. Jana Bracka!
Podobny trik zastosowano wobec mojej osoby po przyznaniu mi złotego medalu Marszałka województwa 05.06.2014r., za walkie o niepodległość Polski i prawa człowieka wysyłając pomawiające mnie sępoleńskie piśmidło WK do Marszałka Całbeckiego. Te pomówienia WK było celowo dystrybuowane by mnie ośmieszyć przez radnego wojewódzkiego Marka Witkowskiego w Sejmiku Wojewódzkim w Toruniu. Ta sprawa jest już w Sądzie Karnym w Tucholi. Pragnę państwa poinformować, że pomówienia te okazały się bezpodstawne, wobec licznych dowodów mojej działalności opozycyjnej i niepodległościowej w PRL co zdeponowane jest w dokumentach IPN i kapituły, która przyznała mi ten medal. Pomimo pomówień i donosu zazdrośników kapituła medalu nie zmieniła swojej słusznej decyzji w mojej sprawie.
Tomasz Bracka