Dzisiejsze uroczystości 100 rocznicy odzyskania niepodległości przez prezydenckie miasto Więcbork

Nie wspomniano, też o ojcach wolności Więcborka sprzed 100 lat w tym o pierwszym burmistrzu Więcborka w II RP Janie Kabacie, czy o moim pradziadku Janie Bracka członku Zarządu Miasta Więcbork, który 100 lat temu udostępnił własny dom władzom odrodzonej Polski na Urząd Miejski i Radę Miejską w Więcborku na więcborskim Rynku co świadczy o prostactwu  lichych władz miasta Więcbork, których wszyscy zignorowali włącznie z więcborskim Prawem i Sprawiedliwością, które zbojkotowało te pseudo uroczystości ! Ale ja tam byłem i o nich wspominałem poniżej koniec dzisiejszych uroczystości z moim przemówieniem https://www.facebook.com/Tomasz.Bracka/videos/10212482798584839/

Nawet nie zadbano o porządną orkiestrę dętą na 100 lecie zamawiając  na dzisiejszych uroczystościach  fałszującą hymn państwowy Polski  orkiestrę dętą z Łobżenicy za duże pieniądze o czym poinformował nas były dyrektor MGOK Więcbork  i były kapelmistrz więcborskiej orkiestry dętej Pan Karol Koziel, który przypomniał, że nowy kapelmistrz już dostał tysiące złotych z naszych podatków na składającą się z niewielu osób więcborską orkiestrę widmo ! Przypominam, że w zeszłym roku zniszczono  100 letnią więcborską orkiestrę dętą, która powinna wrócić do OSP Więcbork z kapelmistrzem Kozielem ! Poniżej link z występem fałszującej hymn Polski Łobżenickiej orkiestry dętej na  dzisiejszych uroczystościach https://www.facebook.com/Tomasz.Bracka/videos/10212482141728418/

Przypominam, że to swoją postawą i walecznością w powstaniu wielkopolskim mieszkańcy Więcborka doprowadzają do włączenia Więcborka w granicę II Rzeczypospolitej, na mocy Traktatu Wersalskiego z 28 czerwca 1919 r. Wyzwolenia Więcborka dokonał 23. 01. 1920 r. Gen. Józef Haller i Armia Pomorze, tego dnia na więcborskim rynku odbyła się defilada wojskowa i oficjalne przekazanie władzy w mieście z rąk władz niemieckich w ręce władz Polskich. Również tego samego dnia Jan Bracka udostępnił własne domy odrodzonym po latach zaborów władzą polskim na siedzibę Urzędu Miejskiego i Poczty Polskiej.

Na podstawie ustawy z dnia 21 czerwca 1921r. wybrano demokratyczne władze Więcborka czyli burmistrza jego zastępce i członków magistratu wraz z radą miejską. Burmistrzem komisarycznym został powołany Pan Jan Kabat i  E. Piotrowski, a następnie po nim objął ten urząd L. Chmielnicki. Skład Rady Miejskiej pierwszej kadencji w odrodzonej Rzeczpospolitej był następujący: 1) Jan Bracka – kupiec, 2) Ignacy Pankanin – kupiec, 3) Marian Przybylski – aptekarz, 4) Antoni Barganowski – urzędnik sądowy Sądu w Więcborku, 5) Alojzy Zuchowski – kancelista sądowy w Więcborku, 6) Wilhelm Hackbarth – kupiec, 7) Jan Kabat – ogrodnik, 8) Bernard Zakrzewski – rektor szkoły powszechnej w Więcborku, 9) Franciszek Krebs – doktor medycyny więcborskiego szpitala, 10) Franciszek Młodzik – kupiec, 11) Juliusz Richter – zegarmistrz, 12) Augustyn Gondek – urzędnik kolejowy na stacji w Więcborku, 13) Franciszek Kucharski – kupiec, 14) Franciszek Korthals – robotnik kolejowy, 15) Lucjan Klimaszewski – handlarz bydłem, 16) Antoni Berndt – właściciel ziemski, 17) Aleksander Masiak – bednarz, 18) Paweł Różniak – robotnik kolejowy. Członkami magistratu czyli Zarządu Miejskiego zostali wybrani: Jan Bracka, Jan Kabat, Antoni Barganowski, Wilhelm Hackbarth. W sierpniu 1922 r. Rada Miejska wybrała stałego Burmistrza Więcborka którym został Pan Piotr Lindecki. Wybrany na 12 lat pełnił tą funkcję od 01 września 1922 r. do 31 sierpnia 1934 r.

Skład Rady Miejskiej w następnych latach był następujący od 1933 r. stanowiło ją 12 radnych. Przynależność polityczną podaję według protokołu z posiedzenia Rady Miejskiej w Więcborku z dnia 02 stycznia 1934 r. 1) Franciszek Młodzik – kupiec (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem) 2) Edward Arndt – kierownik Zakładu Diakonis w Więcborku, 3) Roman Nowicki – dentysta (Stronnictwo Narodowe) 4) Józef Stasiewski – cieśla (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem), 5) Aleksy Fojut – przemysłowiec (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem), 6) Franciszek Krebs – lekarz, 7) Alojzy Sankowski – naczelnik poczty w Więcborku (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem), 8) Franciszek Cieślik – rolnik (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem), 9) Oskar Gumpert – weterynarz, 10) Aleksander Masiak – bednarz (Narodowa Partia Robotnicza), 11) Onufry Ziarnkowski – kupiec (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem), 12) Józef Lubiński – chałupnik (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem). Członkami magistratu czyli Zarządu Miasta Więcbork zostali wybrani: Franciszek Kucharski – wiceburmistrz, Jan Bracka – kupiec, Marian Przybylski – aptekarz, Albin Umiński – restaurator, wszyscy należący do Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem.

W latach trzydziestych minionego stulecia powstała na przedmieściach Więcborka Rezydencja Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Profesora Ignacego Mościckiego. W Więcborku dochodzi do licznych wizyt Prezydenta Ignacego Mościckiego, oraz przedstawicieli ówczesnego Rządu RP z Marszałkami Polski Józefem Piłsudskim i Edwardem Rydzem Śmigłym i generalicją II RP.  W Więcborku odbywały Prezydenckie Polowania Reprezentacyjne. W tym czasie działały w Więcborku Urząd Celny, Szpital Powiatowy, Sąd i Więzienie, Komenda Policji Państwowej, Straż Pożarna, Urząd Skarbowy, Dworzec i Stacja Węzłowa PKP oraz siedziba Loży Masońskiej, która mieściła się w pałacu w Sypniewie.

Obok rezydencji prezydenckiej na przedmieściach w zamku i pałacu w Runowie Kr i Młyn koło Więcborka działał pałac myśliwski Prezydenta RP Ignacego Mościckiego w Stebionku gmina Więcbork przy granicy Polsko – Niemieckiej. Warto wspomnieć, że już od 1900 r. miasto posiadało własny gaz miejski, oraz prąd elektryczny co dawało przeogromne możliwości rozwoju na ówczesne czasy. Z ówczesnych organizacji Polskich trzeba wspomnieć Kurkowe Bractwo Strzeleckie w Więcborku, Towarzystwo Gimnastyczne Sokół, Towarzystwo Rodzin Katolickich, Towarzystwo Powstańców i Wojaków, Związek Hallerczyków, Związek Oficerów Rezerwy Ziemi Zachodnich, Towarzystwo Polek, Towarzystwo Szkół Ludowych.

W mieście działały liczne polskie partie polityczne takie jak: Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem, PSL Piast, Chrześcijańska Demokracja, Chrześcijańsko-Narodowe Stronnictwo Pracy, Narodowa Partia Robotnicza i inne. W tym czasie w Więcborku działały różne związki wyznaniowe i tak w mieście działał Zakon Ewangelickich Sióstr Diakonistek utworzony w 1898r. liczący 350 osób z oddziałami w Lwowie, Warszawie i Gnieźnie, był to największy zakon ewangelicki w Polsce. W mieście działał Zakon Katolickich Sióstr Franciszkanek, Zakon Misjonarzy Ewangelickich w Wituni, wówczas Witunia była terytorialnie częścią miasta Więcbork .

W Więcborku od zarania działał Kościół Katolicki obecny kościół jest już czwartym zbudowanym w tym samym miejscu w latach 1772 r. -1778 r. przez Grzymalitów hrabiów Potulickich z Więcborka. W 1405 r. Proboszczem Parafii Więcborskiej był Aleksy (Dominus Alexisus). Jego jako ówczesnego plebana wymienił Sędziwój Pęperzyński w akcie dotacyjnym z 1405 r. dla parafii Więcborskiej. Więcbork przez długie lata był siedzibą dekanatu katolickiego, natomiast 08. 07. 1793 r. Oficjał kamieński Ksawery Józef de Trzebiatowski przenosi siedzibę Konsystorza do Więcborka, czyli Kolegiatę Rzymskokatolicką.

W mieście działała też Synagoga Żydowska wybudowana w 1811 r., oraz dwa Zbory Ewangelickie główny Zbór z 1786 r. wybudowano z inicjatywy i dotacji Króla Pruskiego, był to przepiękny zbór z wierzą zegarową, obiekt zniszczyli miejscowi komuniści na przełomie lat 70-tych i 80-tych minionego stulecia przerabiając go na dom kultury. Tej barbarzyńskiej dewastacji i świętokradztwu towarzyszyły liczne protesty mieszkańców i kościoła katolickiego oraz ewangelickiego. Obiekt był perłą zabytkową najwyższej klasy muzealnej. Kolejny Zbór Ewangelicki na ul. Rybackiej powstał nieco później i zachował się do dnia dzisiejszego, a w tym roku ma być przerobiony na kolejny dom  środowiskowy co irytuje wielu mieszkańców ! W Więcborskich Klasztorach przerobionych przez komunistów działały kaplice klasztorne, gdzie również odprawiano nabożeństwa.

Na cmentarzu parafialnym w Więcborku w miejscu prastarego miasta Więcbork działała kaplica wybudowana przez Potulickich z Więcborka w której również odprawiano nabożeństwa, wcześniej w tym miejscu istniał Kościół Rzymskokatolicki pod wezwaniem Świętej Katarzyny, Anny i Magdaleny, nieopodal kolejny drewniany zamek miejski ! Pomimo wielorodności wyznaniowej wszyscy mieszkańcy żyli w zgodzie i wzajemnym poszanowaniu.

Ogromną manifestacją Polskości i patriotyzmu w Więcborku stał się pogrzeb zmarłego 9 maja 1938 r.  śp. Jana Bracka 13. 05. 1938 r. współtwórcy II Rzeczypospolitej, legendarnego pierwszego prezesa Kurkowego Bractwa Strzeleckiego w Więcborku. W pogrzebie uczestniczyły tysiące osób w tym najwyższe władzę Rzeczypospolitej Polskiej. Za trumną Jana Bracka obok Rodziny zmarłego szli Prezydent RP Ignacy Mościcki,  Marszałek Polski Edward Rydz Śmigły, przedstawiciele Wojska Polskiego z kompanią reprezentacyjną, Kurkowe Bractwa Strzeleckie z całej Polski, wraz z licznymi delegacjami władz wojewódzkich, powiatowych i miejskich Więcborka. Trumna z ciałem Jana Bracka była wystawiona kilka dni w więcborskim Kościele Rzymskokatolickim, z tego kościoła żegnali Jana Bracka przedstawiciele duchowieństwa. Kondukt pogrzebowy prowadził więcborski dziekan i kapelan KBS Więcbork Jan Wilmowski. Jak podaje gazeta sępoleńska z maja 1938 roku takiego uroczystego i wielkiego pogrzebu z udziałem wszystkich władz świeckich i duchownych Więcbork jeszcze nie widział !!!

W tym czasie miasto Więcbork liczyło 4200 osób. W mieście i Gminie Zbiorowej Więcbork było najwięcej Polaków w całym powiecie sępoleńskim, w tym gronie była cała moja rodzina o nazwisku Bracka !!

Poniżej moje dzisiejsze jubileuszowe przemówienie Tomasza Romana Bracka do rodaków oraz mieszkańców prezydenckiego miasta Więcbork na 100 lat odzyskania przez Więcbork niepodległości z miejsca spoczynku Współtwórcy II RP Jana Bracka https://www.facebook.com/Tomasz.Bracka/videos/10212477197724821/